Ζιλιέν Ντέιβιντ Λε Ρόι (1724-1803) ήταν ένας Γάλλος αρχιτέκτονας και αρχαιολόγος, ο οποίος ανταγωνίστηκε τους Στιούαρτ και Ρίβετ στο ποιος θα εκδώσει πρώτος την επαγγελματική περιγραφή της Ακρόπολης των Αθηνών, μετά τον Ντεσγκοντέ το 1682. Ο Λε Ρόι πέτυχε να εκδώσει το βιβλίο του «Τα ερείπια και τα πιο ωραία μνημεία της Ελλάδος» τέσσερα χρόνια πριν το βιβλίο του Στούαρτ. O Λε Ρόι έσπευσε να τυπώσει το βιβλίο του το 1768.Οι καλές σχέσεις της Γαλλίας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία του επέτρεψαν να πάρει άδεια για να επισκεφτεί και να μελετήσει τα ερείπια πολύ πριν τους Βρετανούς ανταγωνιστές του. Επιστράτευσε τους καλύτερους αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες για να παράξει εικόνες υψηλού επιπέδου. Έμεινε στην Αθήνα μόνο τρεις μήνες, ενώ οι Στούαρτ και Ριβέτ έμειναν τρία χρόνια, διέθετε όμως πολύ μεγαλύτερο επιτελείο ειδικών.
Η Συλλογή Ρόδαξ – Leroy περιέχει πέντε μοναδικές αναπαραγωγές μνημειωδών εικόνων των Λε Ρόι στην κορυφαία ποιότητα της οικογένειας ArtReproductions™, με καλλιτεχνικές εκτυπώσεις υπερυψηλής ανάλυσης σε βαρύ καλλιτεχνικό χαρτί.
ΠΕΡΙΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Aπό το 15ο αιώνα και μετά υπάρχει μια συνεχόμενη ροή δυτικοευρωπαίων περιηγητών στην τουρκοκρατούμενα ηπειρωτική Ελλάδα και την ανατολική Μεσόγειο. Το ενδιαφέρον του στρέφεται στα μνημεία της Κλασσικής Αρχαιότητας, τροφοδοτούμενο από το ανανεωμένο ενδιαφέρον για τις ανθρωπιστικές σπουδές και την αρχαιολογία. Οι περιηγητές ήταν λόγιοι, γεωγράφοι, αρχιτέκτονες, αρχαιολόγοι, ακόμη και έμποροι, που άφησαν ένα τεράστιο πλούτο κειμένων και εικόνων. Είναι σαν να έχουμε ένα φωτορεπορτάζ για μνημεία, αντικείμενα ή τοπία που έχουν χαθεί για πάντα. Τα λεπτομερή τους αρχιτεκτονικά και μηχανολογικά σχέδια αποτέλεσαν τη βάση της ανάπτυξης του κινήματος του Νεοκλασικισμού, λειτουργώντας σαν κιβωτός που μεταλαμπαδεύει αρχαίες ιδέες και γνώσεις στο σήμερα.
Η εργασία της απεικόνισης τοπίων από τους περιηγητές της εποχής έδινε συνήθως αποτελέσματα συγκρίσιμα από άποψη ακρίβειας και πληροφορίας με αυτά της φωτογραφίας. Οι περισσότεροι εικονογράφοι για να πετύχουν ακρίβεια χρησιμοποιούσαν ένα είδος Σκοτεινού Θαλάμου, γνωστό ως Camera Οbscura. Ήταν ένα ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο το οποίο είχε μια μικρή οπή που άφηνε το φως να περάσει, σχηματίζοντας απέναντι ένα είδωλο του χώρου μπροστά από την οπή, ανεστραμμένο και συμμετρικό. Συνήθως εκεί τοποθετούσαν ένα επίπεδο καθρέπτη που ανακλούσε την εικόνα ορθή (αλλά ακόμα ανεστραμμένη) σε ένα γυάλινο παράθυρο. Εκεί έβαζαν ένα χαρτί στο οποίο προβαλλόταν η εικόνα και την «ξεπατίκωναν» με μολύβι. Έτσι, η αποτύπωση ήταν αψεγάδιαστη, σαν φωτογραφία.
Η Συλλογή Ρόδαξ – Le Roy περιέχει πέντε μοναδικές αναπαραγωγές μνημειωδών εικόνων των Λε Ρόι στην κορυφαία ποιότητα της οικογένειας ArtReproductions™, με καλλιτεχνικές εκτυπώσεις υπερυψηλής ανάλυσης σε βαρύ καλλιτεχνικό χαρτί.
τηλ. +30 6979000176, -77, -78
© Φιλοσοφική Εταιρεία 2018 version 3.2.3